Feng shui w związkach

Fragmenty skryptu
Krzysztof Maćko

Związek między ludźmi jest tym, co ich wiąże. Nić sympatii, więzy małżeńskie, związek dusz, więzy krwi, pamięć, interes, wspólny cel, zainteresowania, grupa odniesienia, sąsiedzi. Służą temu sztandary, odznaki, plakietki, mundurki, mundury-garnitury, legitymacje. Wszystko to. po to by nie być oddzielonym od innych ludzi. By nie pozostać osamotnionym, by można było realizować podstawowe ważne potrzeb: potrzebę znaczenia, przynależności, bycia ważnym czyli posiadania pozycji w hierarchii. Ilość interakcji międzyludzkich i ilość ludzi których znamy i którzy nas znają świadczy o aktywności, czasem o wartości osoby. Samotność brak przyjaciół znajomych to oznaka starości, kiedy to powoli zrywają się więzy z innymi.

Różne związki są ważne dla różnych ludzi ale te najważniejsze to te, które są związkami bliskości, intymności, głębokiej emocjonalności -związki partnerskie. Związki narzeczeńskie, małżeńskie wymagają najwięcej energii a jednocześnie dające impuls do działania i aktywności.

Związek emocjonalny wymaga energii, dzięki niemu również uzyskujemy energie psychiczną potrzebną do działania. Trzecia osoba w związku stwarza konieczność wydatkowania zwiększonej ilości energii, żeby mogła być zachowana harmonia energii. Feng shui to sztuka takiego operowania energia, która pozwala zachować długie życie pomyślność, zdrowie, dobre relacje. Można to osiągnąć na wiele różnych sposobów, metody najbardziej skuteczne są metodami uniwersalnymi i prostymi do zastosowania. Lecz nawet najlepsza metoda nie działa zawsze i w każdym przypadku. Tam, gdzie to występuje trzeba zastosować bardziej indywidualne podejście zgodne z czasem i warunkami zewnętrznymi.

Jin, Jang określa relacje człowieka z otoczeniem, świadczy o harmonii lub jej braku.

Jin, Jang to podstawowa zasada obserwowalna w świecie, która jest również zasadą relacji międzyludzkich. Ona tworzy nierozerwalne składniki tych relacji. Zasada jin jang wywodzi się z najstarszej szkoły Jin Jang Kia, która stała się podłożem chińskiej filozofii, medycyny, sztuki i wielu innych dziedzin. Stalą się ona podstawa^ interpretacji istniejącego świata przez podporządkowanie wszystkiego jednemu z tych dwóch elementów. Według niej przyczyną wszelkich zmian w świecie jest wzajemne oddziaływanie i przeobrażanie się tych dwóch sił.

Jin dotyczy świata materii, posiada takie atrybuty jak: ciemność, wilgoć, zimno, pasywność, Ziemia, noc, odbite światło Księżyca, kwadrat, kobiecość, wnętrze, liczby parzyste. Symbolizuje ją cienisty, północny stok góry

Jang dotyczy świata idei, to jasność, aktywność, siła porządkująca. Przedstawia ją nasłoneczniony, południowy stok góry, Słońce, niebo, dzień, ciepło, jasność, koło, męskość, liczby nieparzyste. Jest tym, co zewnętrzne.

Jin i Jang zawierają się w sobie nawzajem, nieustannie na siebie oddziaływując, będąc w nieustannym procesie czasem jedno przekształca się w drugie. Zachodzi więc między nimi relacja dynamiczna. Układ jin jang nie jest sobie przeciwstawny, lecz uzupełniający, komplementarny. Tak jak na dobę składa się dzień i noc, tak pełnię istnienia tworzy zjednoczenie kobiety z mężczyzną. Tak jak w atomie znajdują się cząstki dodatnie i ujemne, tak nie ma jin bez jang i odwrotnie. Natura pierwotną siłą zmierza do uzyskania równowagi między jin i jang. Człowiek realizując różnorodne potrzeby często zaburza tą naturalną harmonię. Sztuka życia nie polega na tym by unikać jin a dążyć do jang, ale utrzymanie tych dwóch sił w równowadze. Jin i jang dążą do zespolenia jak cień potrzebuje światła by istnieć. Ich związek jest współzależny i nierozdzielny. Zasadę dychotomicznej zależności opisuje Lao Tsy: „Byt i niebyt wywołują się wzajemnie. Trudność i łatwość są współzależne Długie i krótkie zależą od siebie.”

Tak jak w znaku Wielkiej Jedności w polu jin znajduje się cząstka jang i odwrotnie tak w relacji kobieta – mężczyzna, mężczyzna – kobieta część męska w kobiecie umożliwia łączność z tym, co kobiece w mężczyźnie.

O występowaniu pierwiastka kobiecego w mężczyźnie i odwrotnie męskiego w kobiecie pisał na początku naszego wieku Z. Freud. Skłoniło to jego ucznia C. G. Junga do twierdzenia, iż są to struktury pierwotne. Archetyp żeński u mężczyzny nazwał Jung animą, a męskości u kobiety animusem. Przez wieki wzajemne doświadczanie płci spowodowało feminizację mężczyzn i maskulinizację kobiet, dowodem kulturowym na to zjawisko jest zmiana obyczaju między innymi ubioru w XX wieku. Fizjologicznym dowodem jest to, że hormony męskie i żeńskie wydzielane są przez każdy organizm ludzki niezależnie od płci. Archetyp ten, to nie tylko cechy płci występujące zamiennie, ale także zbiorowe wyobrażenie kobiety i mężczyzny.

Jung twierdził, że dzięki animie w mężczyźnie i animusowi w kobiecie jest możliwe wzajemne zrozumienie między kobietami i mężczyznami. Jednak gdy archetyp jest zbyt silny i jednostka nie uwzględnia rzeczywistych właściwości innej osoby to wzajemne porozumienie staje się trudne. Tak więc nie może istnieć trwały związek między nieustępliwym mężczyzną a bierną kobietą.

Zasada jest, że jin i jang harmonijnie dąży do równowagi, zjednoczenia tego, co przeciwstawne. Jakakolwiek przewaga jin lub jang działa niekorzystnie. Gdy w relacji dominuje jedna z tych sił, wtedy widać brak równowagi i harmonii.

Copyright  © Krzysztof Maćko 1999,
Prawa autorskie są własnością wydawnictwa KOS

Pytania do zaliczenia III sem.
1. Co jest celem analizy transakcyjnej?
2. Opisz trzy stany Ja.
Przykład manifestacji trzech stanów Ja w wypowiedzi (jedno zdanie do każdego stanu)
3. Wymień i opisz rodzaje transakcji. Przykłady (wymiana zdań)
4. Wymień i opisz role psychologiczne, które wymienia Analiza Transakcyjna.
Przykład roli z maski (dwa zdania wypowiedzi świadczące o roli z maski)
5 . Wymień i opisz pozycje psychologiczne.
6. Wymień  trzy gry i opisz jedną
7. Wymień pięć najważniejszych cech osoby wygrywającej