W ogrodzie zgodnym z feng shui wykorzystuje się zasady projektowe dawnych chińskich architektów krajobrazu w celu stworzenia ogrodu rodzimego, związanego z naszą psychiką i kulturą, a nade wszystko z duchem miejsca, w którym żyjemy. Posługując się roślinami i naturalnymi metodami ich uprawy, jak również całym asortymentem wypełnienia ogrodu feng shui, tworzymy miejsce, które dystansuje od wrzawy współczesnego życia.

Na zajęciach omawiane będą, na konkretnych przykładach, praktyczne zastosowania zasad feng shui w celu tworzenia miejsca dającego siłę i wsparcie, miejsca, w którym niewidzialne energie Ziemi i Wszechświata wykorzystuje się z pożytkiem dla siebie.

Tematyka zajęć:

• Interpretacje ogrodów z zastosowaniem miejsc wody yin i yang,
• Symbolika i miejsce małej architektury w odniesieniu do przestrzeni mieszkalnej,
• Znaczenie ogrodu dla zmysłów, wybór roślin i sposób ich rozmieszczenia zgodnie z symboliką trygramów,
• Kształtowanie ogrodu z przewagą jednego sektora geograficznego,
• Kształt ogrodów i rodzaj ogrodzeń w związku ze specyfiką otaczającego środowiska,
• Ogrody na podwórku, na dachu i w suterenie, na tarasach i patiach, małe miejskie i ogrody wiejskie.

Zajęcia prowadzone będą z myślą kształtowania właściwego podejścia do samodzielnej pracy z klientem i jego przestrzenią życiową, do wypracowania zasady najpełniejszego wykorzystania zebranych informacji w celu przygotowania samodzielnych ekspertyz.

 

Zwiedzanie ogrodu było miłym przerywnikiem w zdobywaniu wiedzy teoretycznej. Nie mniej, pilnie wszyscy słuchali objaśnień inż. A Jaworskiego, mimo, ze świt był jeszcze blady a rosa nie opadła z traw. Okazało się, ze głód wiedzy był ogromny.
Pozdrawiam
Grażyna L.

Fragmenty skryptu Ogrody Feng Shui

“Pamiętajcie o ogrodach
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa
Tylko  liście
Pamiętajcie o ogrodach
Czy tak trudno być poetą?
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron
Żaden beton”

1. Kofta

Organizm człowieka reaguje na takie elementy kompozycji przestrzennej, jak zamknięcie czy otwarcie, pion czy poziom, masę, objętość, wnętrze, przestrzenność i światło. Przestrzeń jest doświadczana przez człowieka bezpośrednio poprzez poruszanie się w niej. Samo  doświadczenie złożone jest z naszych uczuć i myśli. Zarówno uczucia jak i myśli zabarwiają wszelkie ludzkie  doświadczenia. Przestrzeń możemy doświadczyć w sposób totalny, to znaczy wszystkimi  zmysłami oraz aktywną i refleksyjną myślą. Psychofizyczna  konstrukcja człowieka została ukształtowana w środowisku przyrodniczym. Zmiany cywilizacyjne dokonały się stosunkowo niedawno, a w  większości obszarów świata dopiero się dokonują. Zmysły człowieka, jego potrzeby orientacyjne przystosowane są do przetrwania w środowisku przyrodniczym.

W dużej mierze orientacja przestrzeni przez człowieka  zależy od wzroku.

Nasze oczy odbierają wrażenia które dopiero w mózgu są analizowane. Te wrażenia  to połączone  działanie: światła, koloru i kształtu. Kolor oddziaływuje na nas najsilniej. Poza środowiskiem przyrodniczym wykorzystujemy zaledwie ułamek barwo-czułości oka  ponieważ nasz wzrok jest szczególnie uczulony na odbiór fal promieniowania elektromagnetycznego w paśmie barwy zielonej. Pozostałe zmysły rozszerzają i wzbogacają naszą przestrzeń wizualną. Dźwięk umacnia poczucie przestrzeni, rozszerzając ją o to czego nie możemy widzieć. Słuch udramatycznia przestrzeń. Za pomocą węchu dokonujemy prawdopodobnie podstawowego wartościowania otoczenia: zapachy przyjemne lub nieprzyjemne. Zmysł kinestezji wysyła nam, poprzez  sprzężenie zwrotne, informacje o otoczeniu  nie dzieląc ich na kategorie.  Interpretacja wszystkich bodźców dotykowych odbywa się dopiero w mózgu. Smak jest zmysłem niesłychanie subiektywnym.  Jednocześnie jest najsłabiej  wykorzystywany w  doświadczaniu przestrzeni. Ludzkie przestrzenie są więc odzwierciedleniem jakości ludzkich  zmysłów. Człowiek reaguje emocjonalnie na cechy swojego otoczenia – znajduje lub nie znajduje upodobania w …

Możemy zaobserwować jak w miarę utraty naturalnego środowiska przyrodniczego ludzie swoje upodobania estetyczne wobec przyrody próbują realizować poprzez zakładanie ogrodów. Prawdopodobnie jest  to wynik tego, że sami jesteśmy dziełem natury i w związku z tym rzeczy należące do natury bardziej nam odpowiadają.

Rośliny towarzyszą życiu człowieka od jego początku.

W pierwszym okresie były one wykorzystywane do celów konsumpcyjnych (rośliny użytkowe) lub religijnych  (święte rośliny). Z czasem człowiek posiadał, w wyniku obserwacji, coraz  większą wiedzę o uprawie i pielęgnacji roślin. Tak więc naturalną koleją rzeczy zieleń zaczęła być kształtowana  i przekształcana przez człowieka. Stała się ozdoba ludzkich rezydencji i świątyń. Ogrody otaczane były czcią.  Darzono je wielkim szacunkiem. Z czasem stały się nieodłączną  częścią ludzkich siedzib. Traktowano je w różny sposób, używano je do …..

Kształtowanie ogrodów urosło do rangi sztuki. Sztuki, która była ciągle modyfikowana. Każda z epok historycznych (oraz kultur) przyswajała cechy poprzedniej dodając własne. Kolejne zmiany dokonywane w ogrodzie nie prowadziły do zupełnej likwidacji dawnego założenia, ale adaptowały je , względnie obejmowały tereny sąsiadujące z nim. Stąd kolejne epoki pozostawiały w ogrodach swoje ślady, nie zacierając doszczętnie tego, co już w nich istniało.

Chińczycy przyjęli przyrodę jako wzór  dla swych ogrodów.

Obok wzorowania się na przyrodzie, w układzie przestrzennym ogrodu chińskiego bardzo duże znaczenie ma dobór elementów o określonej symbolice. Przy planowaniu ogrodu kierowano się także zasadami systemu Feng –Shui, którego  podstawą  była nauka o wpływach  otoczenia i sposobach ochrony przed nimi. Takiego podejścia trudno doszukać się z założeniach od kultury starożytnej po wiek XX.  Chociaż studiując historię tych założeń oprócz śladów jakie pozostawiły w materialnej substancji ogrodów natknąć się można na pozostałości …

Copyright  ©  Tomasz Kiziak, Zbigniew Królicki1997,
Prawa autorskie są własnością wydawnictwa KOS